Και δεν κρατάω πια τα κλάματα
μεσάνυχτα με βρίσκουν μοναχή να σκίζω γράμματα.
Να βρίζω και να σπάω σαν τρελή στους τοίχους πράγματα.
Να λέω θα γυρίσει δεν μπορεί ως τα χαράματα...
μεσάνυχτα με βρίσκουν μοναχή να σκίζω γράμματα.
Να βρίζω και να σπάω σαν τρελή στους τοίχους πράγματα.
Να λέω θα γυρίσει δεν μπορεί ως τα χαράματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου