Φεγγάρι που σε βλέπαμε μαζί αγκαλιασμένοι....

Τι νύχτα μονο τι θωρρώ κάτω από το φως σου,
και είναι δύσκολος πολύ φεγγάρι ο μισεμός σου

Φεγγαρι που σαι στα ψηλα ευγα να σεργιανισεις
κι αν τη θωρρεις αμοναχη παρεα να τσι κρατησεις

Φεγγάρι που τέτοια βραδιά λάμπεις ευτυχισμένο
πες του να ρθει ένα λεπτό, χωρίς αυτόν πεθαίνω

Φεγγάρι που σε βλέπαμε μαζί αγκαλιασμένοι
πες μου σε ποιας την αγκαλιά τέτοια βραδιά ξωμένει

Ξέπλυνε φεγγαράκι μου το πέπλο σου στην βρύση
μη μου χλωμιάσει τ'ονειρο τώρα που πάει ν'ανθίσει

Του φεγγαριού ο Αύγουστος μοιάζει με λύρας σώμα
έχει χορδές πεφτάστερα και έχει αγάπης χρώμα


Φεγγάρι μου η λάμψη σου σαν μαχαιριά στα στήθια
άραγες είναι η μάσκα σου να κρύβεις την αλήθεια;

Κι απαντησα του φεγγαριου πονω μα δε πειραζει
γιατι το ξερει η σκεψη μου παντα θα την σκεπαζει

Εγω μιλω του φεγγαριου κι εκεινο μου δακρυζει
και με το δακρυ γραφει μου πονας μα δε τ'αξιζε

Και αν τηνε δειs φεγγαρι μου και παλι να δακρυζει
πες τσι πως τουτες τσι στιγμες κι αλλη καρδια ραγιζει

Στειλε το φως σου απαλα εκεινη να σκεπασει
και δωσ' τσι ενα χαμογελο για να χαμογελασει

Φεγγαρι εβγα να την δειs και να την συντροφεψεις
το πονο απουχει στη καρδια να τσι τον γαληνεψεις

Σαν θα περνάς την πόρτα της φεγγάρι μου θυμήσου
πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου

Φεγγάρι μου ουρανόστρατο χαμήλωσε μια στάξη,
να φέγγει η αγάπη μου στο σπίτι τζη να φτάξει.

Σαν θα περνάς την πόρτα της φεγγάρι μου σταμάτα
χαιρέτα μου την,κι ύστερα συνέχισε τη στράτα

Δεν το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι
γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ

Νεφαλα μαυρα εβγηκανε στον ουρανο και παλι
και κρυψανε την ομορφια που χεις εσυ φεγγαρι

Φεγγάρι μου χαμήλωσε σιγά σιγά με τρόπο
και πες του πως τον αγαπώ αν δεν σου κάνει κόπο.